Het beste voor het laatst: wat te doen in Baracoa, Cuba

Ik schommel de hele nacht een beetje tussen dromen en realiteit. De airconditioning in de nachtbus loeit hard, ik heb inmiddels zelfs spierpijn van de kou. Knikkebollend zie ik dat we door een dorpje aan zee rijden. Zouden we er zijn? Was het de laatste keer dat ik wakker was ook al licht of heb ik dat gedroomd? De zon kruipt net boven de horizon aan het water en de stralen schijnen langs de beboste groene baai. Wat een magische kleuren. Hoewel ik geen ochtendmens ben houd ik van de ochtendzon. Van dat moment dat de dag nog volop mogelijkheden biedt en de rest van de wereld nog moet ontwaken. Die zonnestralen beloven me een mooie dag.

Op zoek naar een slaapplek in Baracoa

“Baracoa, Baracoa!”, schreeuwt de buschauffeur, half stuiterend. Misschien heeft hij te veel koffie op, of wil hij gewoon dat iedereen zo snel mogelijk uit zijn bus vertrekt zodat hij eindelijk kan gaan slapen. Misschien beide. Slaapdronken pak ik mijn rugzak. Ik struikel bijna over mijn eigen voeten als ik naar buiten stap. Of beter gezegd: over andermans voeten. “Taxi, taxi, only 1 CUC!”

Ik besef me pas een paar seconden waar ik ben en er staan nu al twee mensen voor mijn neus te springen om mij te ‘strikken’: een brede, lange man – al druk zwaaiend met zijn armen richting zijn tuktuk – en een klein maar fel vrouwtje. Ze houdt een bord met informatie over haar woning enkele centimeters voor mijn gezicht. “Un momento, por favóóóór”, zeg ik extra overdreven, om duidelijk te maken dat ze me wat ruimte moeten gunnen. De grote man en het kleine vrouwtje stappen opzij en raken in een verhitte discussie. De vrouw komt tot de middel van de taxichauffeur en toch zou ik mijn geld op haar inzetten. Haar haren zitten strak in een knot, maar een paar losse plukjes vliegen wild heen en weer.

“Het huis blijkt nog mooier te zijn dan op de foto’s”

Als ik niet ingrijp vliegen ze elkaar straks in de haren. Ik besluit de vrouw een kans te geven. Ze is een felle, maar gelukkig ook erg vriendelijk. En ze biedt me een goede prijs: 15 CUC voor een eigen slaapkamer met badkamer én ontbijt. “Je hebt bovendien een prachtig dakterras”, zegt ze er enthousiast bij. Ik ben dankzij mijn slaapgebrek minder enthousiast – op dit moment over alles en iedereen –, maar ik besluit om met de vrouw mee te gaan. Ze stelt zich voor als Yamira. Het huis blijkt nog mooier te zijn dan op de foto’s. Mijn kamer heeft niet alleen een immens privéterras maar ook nog een extra verdieping voor mooi uitzicht. Yamira en haar man beginnen kussens op te kloppen en de ventilator op de perfecte stand in te stellen. Ze vraagt nog iets over een ontbijtje, maar het klinkt ver weg. Ik ben alweer in dromenland.

Mijn vervroegde siësta en het late ontbijt – of beter gezegd vroege lunch – doen me goed. Als ik naar buiten loop slaat de hitte in mijn gezicht. Cubanen hebben er een vak van gemaakt om zo min mogelijk in de zon te komen. Als ze niet op dat kleine streepje schaduw op de straathoek zitten lopen ze vaak wel met een gigantische paraplu op straat. Zo ook een groepje vrouwen dat me passeert. Ik probeer enigszins gebruik te maken te maken van hun schaduwmogelijkheden door zo dicht mogelijk achter hen aan te lopen. Een groepje oude mannen zit lachend op de stoep. “Todo bien?”

Baracoa voelt goed, relaxt, als thuiskomen

Yes, alles gaat goed. Zoals je eerder kon lezen zat ik in Camaguëy niet goed in m’n vel, de opdringerige Cubanen  – de jineteros – begonnen op mijn zenuwen te werken. Maar hier in Baracoa lijkt dat allemaal verleden tijd. Baracoa voelt goed. Zo goed, dat ik al vrij snel besluit om mijn ticket voor de bus om te boeken en zo lang mogelijk hier te blijven. Tevreden zoek ik een plekje aan de boulevard – oftewel de Malecón – van Baracoa. De zilte zeewind waait langs me heen. De golven slaan kapot op de grillige rotsen langs de boulevard. Ik heb uitzicht op de tafelberg El Yunque, die langzaamaan in de mist lijkt te verdwijnen. De vissers die met hun handen de visnetten binnenhalen maken het idyllische plaatje waar ik naar kijk af.

Tips voor Baracoa

Baracoa ligt in het uiterste oosten van Cuba. Omdat het vanaf Havana nog bijna één dag reizen is naar dit kleine dorp wordt het door veel reizigers overgeslagen. Tijdens een wandeling door het dorp kom ik op een middag slechts een handvol andere reizigers tegen. Gelegen in een groene baai en omringd door zwarte zandstranden is het een klein en vrijwel onontdekt paradijs. Wat mag je zeker niet missen als je hier bent?

1. Tafelberg El Yunque beklimmen

Vanaf de boulevard van Baracoa heb je een prachtig uitzicht op de tafelberg El Yunque. Helaas was het voor mij niet mogelijk om de berg te beklimmen, omdat het de dagen daarvoor te veel had geregend. Vraag dus altijd even na of het veilig is om hiernaartoe te gaan, om teleurstellingen te voorkomen.

2. Lokale hotspot: Fuerte la Punta

Aan het noordelijke deel van Malecón in Baracoa vind je een koloniaal fort, waarin Restaurant Fuerte La Punta is gevestigd. Aan de zijkant van de muur kun je naar binnen gaan, waarna je al snel kinderen in het water ziet springen. De lokale bevolking komt hier ’s middags om een duik in het water te maken. Door de getijden kun je hier maar op bepaalde tijden komen, want deze kleine baai staat ’s ochtends bijvoorbeeld onder water. Een leuke en lokale plek!

3. Mooiste uitzicht over de stad

Baracoa is vrij vlak, maar wie toch van een mooi uitzichtspunt wil genieten gaat naar Hotel el Castillo. Het is even klimmen, maar dan word je wel beloond met een zacht briesje en een fijn uitzicht over Baracoa en de zee. In het hotel vind je ook een zwembad, waar je – tegen betaling – ook in mag zwemmen als je geen gast bent.

4. Relaxen aan de Malecón

Havana is niet de enige stad met een Malecón – zoals een boulevard aan zee op Cuba wordt genoemd. Ook Baracoa heeft er een. Ik vond het heerlijk om hier te zitten en te zien hoe de golven tegen de rotsen sloegen, hoe het dagelijks leven aan me voorbijtrok. Let erop dat de golven soms iets té enthousiast kapot slaan op de rotsen, waardoor voorbijgangers wel eens nat worden…

5. Wandeling naar Boca de Miel

In de omgeving van Baracoa vind je verschillende zandstranden. De meeste zijn goudgeel van kleur, maar het zandstrand ten zuiden van het dorp is vulkanisch van oorsprong en dus zwart. Best bijzonder om te zien! Houd er rekening mee dat het zwarte zand overdag behoorlijk heet kan zijn. Als je nog wat verder loopt kun je de brug oversteken richting Boca de Miel. Wat een pittoresk plekje! De brug is overigens best een avontuur om over te steken, aangezien deze op sommige plekken haast lijkt weg te zakken. Sommige bewoners applaudisseerden zelfs toen mijn reisgenootje en ik de brug waren overgestoken zonder in het water te vallen haha!

6. Varen over de Yumuri rivier

Ten zuiden van Baracoa vind je Boca de Yumuri, het startpunt van een boottocht over de prachtige Yumuri rivier. Vlinderen fladderen vrolijk om je heen terwijl je je vergaapt aan de hoge muren van de canyon waar je doorheen vaart. Onze gids Fernando (zie punt 10) vertelde ons alles over de flora en fauna van het gebied. Zo liet hij ons kleine kolibrie nestjes zien, zocht hij felgekleurde slakkenhuisjes voor ons en zag ik eindelijk de nationale vogel; de tocororo.

7. Chillen op Playa Manglito

Dit strand heeft eigenlijk geen uitleg nodig. Mooi toch? Het is een goede plek om te snorkelen of om gewoon een frisse duik op een warme dag te nemen. Let er wel op dat de stroming hier best sterk kan zijn, dus luister goed naar de aanwijzingen van de locals. Mijn reisgenootje moest gered worden door onze gids omdat ze niet terug kon zwemmen door de sterke stromingen..

8. Chocolade proeven

Baracoa staat bekend om de heerlijke chocolade. Tijdens de tour met Fernando (zie punt 10) maakten we ook een stop bij een kleinschalige plantage waar we werden getrakteerd op een kop chocolademelk. Toen ze me de chocoladebonbons met bananenvulling liet proeven besloot ik direct om een voorraad mee te nemen. Heerlijk! En na twee dagen waren de bonbons nog steeds niet gesmolten.

Maar ook in Baracoa kun je van een goede kop chocolademelk genieten, bij Casa del Cacao in de Maravi straat. Loop vanaf Plaza Indepdencia in de richting van het busstation, dan zie je het gebouw al snel aan de rechterkant van de straat. Een kop warme of koude chocomel is 2 CUC. Goedkoop is het niet, maar af en toe mag je jezelf ergens op trakteren toch?

9. De lokale snack cucurucho eten

Je kunt Baracoa niet verlaten zonder de lokale snack te hebben geproefd: cucurucho. Dit is een mix van kokos, melk, suiker, sinaasappel en soms nog wat andere ingrediënten. Cucurucho is gemakkelijk te eten, want de mix wordt in een hoorntje – gemaakt van palmbladeren – gestopt. In de José Marti straat kun je deze hoorntjes voor 3 CUP (lokale pesos) kopen bij de lokale supermarkt. Er lopen ook regelmatig verkopers op straat bij het Wi-Fi plein; Parque Indepdencia. Daarnaast wordt er vaak met de bus tussen Santiago de Cuba en Baracoa gestopt bij een verkooppunt waar mensen cucurucho inslaan.

10. Aanrader: dagtour met Fernando

Fernando sprak me aan tijdens een wandeling door Baracoa. Ik had het inmiddels helemaal gehad met hosselaars, maar Fernando is alles behalve dat. Voor 15 CUC had ik een van de leukste dagen op Cuba. Hij is erg gepassioneerd over Cuba en Baracoa en vertelt geweldige verhalen over zijn leven (als voormalig danser) en het eiland. Tijd was geen probleem: we maakten een aantal ongeplande stops en in plaats van 5 uur ’s avonds waren we om half 8 terug in het dorp.

Fernando maakte er bovendien een missie van om mij de nationale vogel van Cuba, de tocororo, te laten zien. En dat lukte! Tijdens de tour met Fernando zwom ik in de Yumuri rivier, proefden we heerlijke chocola op een lokale plantage, relaxten we aan het strand Playa Manglito en bezochten we het idyllische meer Bahia de Mata. Heel Baracoa kent Fernando aangezien hij een geliefde en populaire danser is, maar reizigers kunnen hem het gemakkelijkst in de buurt van het busstation of bij restaurant Fuerte la Punta vinden.

Overnachten in Baracoa

Ik sliep bij Vista al Mar, bij de lieve Arturo en Yamina. Deze vind je aan Calle Moncada #13, maar Yamina staat vaak bij het busstation als er nog kamers vrij zijn. Er zijn twee kamers: een tweepersoons- en een driepersoonskamer. Ik betaalde 15 CUC in m’n eentje voor de driepersoonskamer (ik zou ook 15 CUC hebben betaald voor de tweepersoonskamer). De driepersoonskamer heeft bovendien toegang tot het grote dakterras en de extra verdieping. Vanaf hier heb je uitzicht op de kathedraal en zie je regelmatig fruitverkopers heen en weer wandelen in de straten. Het centrale Plaza Indepdencia ligt op ongeveer 5 minuten lopen van de casa vandaan. Je kunt ook van tevoren bellen om te checken of er plek is. Het telefoonnummer is 0121-64-2275.

Baracoa was voor mij de perfecte afsluiter van mijn rondreis op Cuba! Heb je nog vragen of toevoegingen? Don’t be shy en laat het mij en andere reizigers hieronder in een reactie weten. Zit je helemaal in de Cuba-stemming? Lees dan ook de andere verhalen over dit bijzondere eiland, bijvoorbeeld over het kleurrijke Trinidad of het pittoreske Viñales!

Reacties via Facebook account

comments