Mijn maaginhoud komt bijna omhoog. Waarom heb ik dan ook geen pilletje tegen de misselijkheid genomen voordat we vertrokken vanuit Havana? We vliegen met de auto door de haarspeldbochten in de heuvels rondom Viñales. Mijn reisgenootje knikkebolt. Frisse lucht zal ons allebei goed doen.
Op ontdekkingstocht in Viñales
Een glas guarapo doet ook veel wonderen. Het zoete drankje, gemaakt van suikerriet, lijkt energie te geven. Toch besluiten we om deze dag niet veel te doen, behalve het relaxte gevoel tot in iedere vezel in ons lijf door te laten dringen. Schommelend in de schommelstoel op de veranda kijken we naar de andere huizen in de straat. De vrolijke kleuren zijn goed op elkaar afgestemd. Zouden ze dat met de hele buurt hebben afgesproken? Onze host Pechano vraagt of we al honger hebben. Hij kan ons wel naar vrienden met een restaurant brengen; die worden in Cuba een paladar genoemd. Maar wel pas na de regenbui, zoals hij de kleine miezer noemt.
We worden in het restaurant niet alleen verwend met een tafel vol lekkernijen, maar kunnen ook genieten van een indrukwekkende avondlucht. Wanneer de nacht zijn intrede doet verschijnen er groene, flikkerende stipjes boven het veld waar we over uitkijken. Steeds meer vuurvliegjes verzamelen zich en lijken haast met elkaar te dansen, met ons als toeschouwers. Zelfs de insecten in Cuba hebben ritmegevoel. Eenmaal terug in onze casa particular schuif ik het blauwe, synthetische decoratiekleed dat op mijn bed ligt aan de kant. Zodra mijn hoofd het kussen raakt ben ik weg.
Paardrijden, rum en sigarenplantages in Viñales
De volgende ochtend besluiten we om de omgeving per paard te gaan verkennen. De regen van de vorige dag heeft de natuur opgefrist; de geur van nat gras vindt zijn weg naar mijn neus. De geur van dauw; het is een van mijn favoriete geuren. Ik mag rijden op Chocolate. “Caballo automatico”, grapt onze gids. Waarschijnlijk heeft dit paard deze route al honderden keren gelopen.
We wandelen langs ellenlange velden, koeien die zware karren vooruit trekken en mannen met grote strohoeden en een nog grotere glimlach. “De bladeren voor de sigaren zijn inmiddels al aan het drogen. Buiten het seizoen gebruiken we de velden om maïs te verbouwen.” We stoppen bij een plantagehuis. Het blijkt het huisje van zijn vader te zijn. Honderden bladeren hangen boven onze hoofden te drogen.
Maar in de omgeving van Viñales wordt ook suikerriet verbouwd, voor de rum. “Vitamine R, zoals we dat hier in Cuba noemen”, zegt de olijke Daniël, een werknemer op de plantage waar we stoppen. Hij schenkt voor ons een guarapiron in: een cocktail waar naast fruitsappen vooral rijkelijk veel rum in wordt geschonken. Hij draait de volumeknop om van een kleine radio en niet veel later schalt er salsamuziek uit de boxen. Hij vraagt de hand van een van zijn vrouwelijke collega’s; ze bewegen zwierend en draaiend door de ruimte. Het is 10 uur in de ochtend.
Dirty dancing in Viñales
Na een dag paardrijden gunnen we onze billen wat rust, op de schommelstoelen voor de voordeur. Het pittoreske Viñales lijkt in de verste verte niet op de hectische hoofdstad Havana. ’s Avonds zit jong en oud hier in een schommelstoel op de veranda. Ik zie zelfs piepkleine, houten schommelstoelen voor kinderen. Deuren gaan hier niet op slot: iedereen vertrouwt elkaar. “Het is de veiligste plek ter wereld”, durven sommige Cubanen zelfs te zeggen.
“Hoe ziet hij er eigenlijk uit?”, vraagt mijn reisgenoot. Ik heb werkelijk geen idee. Ik heb foto’s van hem gezien, maar het zal niet de eerste keer zijn dat ik iemand enthousiast aanspreek en dat het niet de juiste persoon blijkt te zijn… Zo moet dat moment vlak voor een blind date voelen. Alhoewel dit geen date is. Jesús is namelijk de vriend van mijn collega-blogger Edith van Travel Create Repeat en woont in Viñales. Dan kan een ontmoeting natuurlijk niet uitblijven.
Ik getuig niet echt van Hollandse stiptheid. Ik heb Jesús laten weten dat we wat later zijn, maar het avondeten liep nog langer uit dan verwacht. Misschien is hij al naar huis vertrokken? Even overweeg ik om hem te bellen en te kijken of iemand zijn telefoon opneemt op dit plein, maar dan zie ik een bekend gezicht. “Hola!”, roep ik enthousiast. Na een korte introductie schuiven we aan bij een barrestaurant, waar de dansvloer leeg is en de stoelen onbezet.
“Ik vind het heerlijk om te praten, maar soms is luisteren nog fijner”
Mijn reisgenoot spreekt vloeiend Spaans en vraagt Jesús over het dagelijks leven in Cuba, zijn toekomstplannen en zijn nabije plannen om zijn vriendin in Nederland te bezoeken. Inmiddels heeft een vriend van Jesús naast hem plaatsgenomen. We zijn beiden redelijk zwijgzaam, ik voornamelijk door mijn gebrekkige Spaans. Ik kan het gesprek goed volgen, maar wanneer ik eindelijk de juiste zinnen of vragen heb geformuleerd in mijn hoofd gaat het gesprek alweer een andere kant op. Maar dat geeft niet. Ik vind het heerlijk om te praten, maar soms is luisteren nog fijner.
De vijfkoppige band die de achtergrondmuziek verzorgde is inmiddels gestopt en iedereen die nog wakker is in Viñales loopt richting Casa de la Musica. “Zullen we ook maar gaan?” Ik weet eerlijk gezegd niet zo goed wat ik moet verwachten. Een discotheek? Een dansshow? Het blijkt een mix van beide. De band speelt van alles, van zwoele nummers tot populaire meezingers. “Wil je dansen?”, vraagt de vriend van Jesús. Ik twijfel. Ga ik me echt wagen tussen al die – duidelijk getrainde – dansers? Maar als je ergens salsa kunt leren dansen is het wel in Cuba, dus ik stem toe.
Het voelt eerst wat onwennig. “Salsa is niet een dans die je moet leren, het is een dans die je moet voelen”, zegt m’n danspartner. En met die gedachte voel ik hoe mijn lichaam het ritme van de muziek begint te voelen. Het mag er dan voor mijn part verschrikkelijk uitzien, ik heb het gevoel alsof ik me in een scène van Dirty Dancing bevindt. Ik let niet meer op de pasjes en voor ik het weet dans ik ineens salsa, draai na draai na draai.
Tips voor Viñales in Cuba
1. Lekker eten doe je bij El Campesino. Het eten is verrukkelijk, je krijgt behoorlijk veel en het uitzicht over het veld en de vreemd gevormde rotsen is prachtig bij zonsondergang.
2. Wil je een dagje aan het strand doorbrengen? Vanuit Viñales kun je zowel naar Cayo Levisa als naar Cayo Jutia. Wij kozen voor Cayo Jutia omdat dit strand volgens de Cubanen authentieker is qua sfeer. Bovendien liggen de Cuevas de Santo Tomas op de route naar dit strand, dus dat kun je gemakkelijk met elkaar combineren in één dagtrip. Wij betaalden 15 CUC per persoon voor het vervoer naar de grotten en het strand. Daarnaast betaalden we 10 CUC per persoon voor de gids door de grotten.
3. Je kunt de vallei rondom Viñales zowel per paard als te voet verkennen. Jammer genoeg lopen de paarden alleen stapvoets. Op de route vind je onder meer een uitkijkpunt, een grot waar je doorheen kunt lopen en enkele plantages waar je rum kunt drinken en sigaren kunt roken.
4. Wil je de lokale rum Guayabita del Pinar kopen? Op de plantage werd het voor 15 CUC aangeboden, in de lokale tabak- en alcohol speciaalzaak in Viñales kun je zo’n zelfde fles voor ongeveer 3 CUC kopen.
5. Wil je Jesús ook leren kennen of ben je nog op zoek naar een verblijfplaats in Viñales? Via zijn website Visitavinales.com kun je contact met hem opnemen!
Heb je vragen over het Cubaanse Viñales of juist nog meer tips voor Viñales? Laat ze hieronder in een reactie weten!
Aaaah wat een leuk artikel! 🙂 Fijn dat jij Viñales ook zo’n relaxte plek vond. Ik kan daar dagen doorbrengen in een schommelstoel! Echt zo grappig dat je Jesús hebt ontmoet. Hij vond het ook heel gezellig en interessant zei ‘ie. En potverdorie, nooit geweten dat die Rogel zo’n danser is! 🙂 Mooie foto’s ook Jessica, zo leuk om te zien!
Ja ik vond het ook erg leuk! Als ik hem dan niet in Nederland kan ontmoeten, dan maar in Cuba hè haha :p Viñales was erg fijn, urenlang lekker schommelen in de schommelstoel op de veranda hihi 🙂
Wat een land! Ik zie het helemaal voor me hoe ik daar met een boek op een veranda in een schommelstoel kan zitten! Het strand ziet er verrassend mooi uit! Ik had niet gedacht dat het zand zo wit zou zijn daar!
Ja heerlijk hoor! Het strand was erg mooi, al moet ik wel bekennen dat ik niet zo’n fan was van de doordringende vislucht (ze waren de vissen enkele meters verderop aan het schoonmaken in zee).. ;p
Wat leuk dat je Jesús hebt ontmoet! Die kans zou ik ook niet voorbij laten gaan, zo leuk! Hele mooie blog en foto’s van een prachtige plek. Het was 1 van mijn favorieten in Cuba 🙂
Yes was heel gezellig! Je ziet hem ongetwijfeld ook nog wel als ie Edith komt opzoeken in NL? 😉 Naast Baracoa en Trinidad vond ik Viñales ook een van de leukste plekken in Cuba 🙂
Wat een heerlijke verhaal weer! Zelfs de insecten hebben ritmegevoel… Meesterlijk! En tof dat je Jesús hebt ontmoet. Ik moest daar meteen aan denken toen ik de titel las. Salsa is best leuk en niet al te moeilijk. Al heb ik zo weinig gevoel voor ritme dat ik echt Jimmy nodig heb om op de maat te blijven dansen Hahaha
Het was erg leuk om Jesús te ontmoeten! En salsa valt inderdaad best mee, al voelt het wel wat onwennig om daar tussen allemaal perfecte dansers te gaan staan. Maar gelukkig is iedereen super lief en vinden ze het alleen maar leuk als mensen het willen proberen. 🙂 En zonder een goede danspartner ben ik ook een drama hoor haha! :p
Wat schrijf jij toch leuk Jessica! 🙂
Bedankt Malou, het is erg leuk wakker worden met zo’n berichtje! 🙂
Prachtig verhaal Jes, je waant zo erbij zoals jij het allemaal opschrijft. Toch maar eens gaan denken aan een roman schrijven jij! En wat heerlijk om zo te kunnen dansen zeg, ik ben jaloers dat ik er niet even bij kon zijn.
Haha ja het dansen was erg leuk, al zal het er waarschijnlijk minder goed hebben uitgezien dan dat het in mijn hoofd is opgeslagen :p
Wat een heerlijk relaxte plek en wat schrijf je leuk zeg. Ik zit altijd weer meteen in je verhaal! Zelf ben ik helemaal niet van het dansen, maar dat paardrijden lijkt me geweldig! Mooie plaatjes!
Dank je Yvonne! Ik schrijf wel vaker sfeerverhalen voor mijn werk, maar ik dacht dat de ‘snelle’ lezers op het internet daar niet zo op zaten te wachten. Boy, was I wrong. Dus de komende tijd komen er meer van dit soort verhalen (maar er blijven natuurlijk ook veel tips komen haha ;p)
Wat een mooie foto’s ook Jessica! Ik ga voor het dansen en sla het paardrijden over 😉 .
Haha ja ik vond het paardrijden hier eerlijk gezegd ook niet zo geslaagd. Heb op andere plekken ook paardgereden en daar werd je veel meer vrij gelaten, kon je het eigen tempo bepalen en zo. Maar het is wel een handige manier om meerdere plekken in de vallei te bezoeken. En salsadansen in Cuba is inderdaad onwijs leuk hihi!
Leuk geschreven! En volgens mij hadden wij dezelfde gids en hetzelfde paard
Bedankt Mirre! En wat grappig, wanneer was je in Cuba? 🙂
Januari 2015
Wat een ontzettend leuk artikel! Als ik denk aan Cuba.. Denk ik eigenlijk alleen maar aan de stad Havana met al z’n leuke oldtimers. Beelden als dit komen dan niet zo snel in mij op, gek eigenlijk.. En dan heb ik het nog niet eens over het dansen van de Salsa.. Wat een heerlijk artikel om bij weg te dromen!
Havana is ook erg leuk, je kijkt je ogen daar uit hè! Maar juist ook de kleinere dorpjes in Cuba vond ik onwijs leuk om te bezoeken. Een fijne afwisseling 🙂
He wat leuk dat je Jesus hebt ontmoet! Heel leuk artikel, Vinales lijkt me echt een plek die ik niet mag overslaan mocht ik ooit eens naar Cuba gaan. Stoer dat je je aan de salsa gewaagd hebt. Al had je vast een goede leermeester aan de hand!
Haha ja, ik ben helemaal niet zo’n salsa-wonder :p Als ik het kan, kunnen de meeste mensen het ongetwijfeld ook! 😉
Geweldige foto’s en wat tof dat je de vriend van Edith hebt gemeet daar! Vinales heb ik zulke mooie verhalen over gelezen, als ik ooit naar Cuba ga dan zal ik hier zeker een paar dagen voor uittrekken :)!
Ja de vallei is echt heel mooi! En je kunt ook gemakkelijk een dagje naar een van de stranden in de omgeving, voor de afwisseling ;p
Oooooh jee nu wil ik écht naar Cuba. Wat een fijn artikel en mooie foto’s. Doet je echt wegdromen. Staat bij deze op de bucketlist 😉
Yes, Cuba is heel mooi! En de Cubanen vinden buitenlanders met kinderen geweldig, hint hint 😉
Tof artikel. Word helemaal in de sfeer getrokken. Heb geen Cubaanse sigaar geprobeerd op de schommelstoel?
Bedankt, wat leuk om te horen 🙂 We hebben een sigaar (met honing) geprobeerd, maar ik vond het niet zo heel bijzonder ;p
Door dit soort verhalen en plaatjes geloof ik steeds meer dat Cuba op mijn bucketlist moet… 😉
Jazeker! Cuba is zo divers, er is voor iedereen wel iets interessants te ontdekken 😉