Ik kijk uit over de eindeloze vlakte. Dat Colombia veel diverse landschappen heeft wist ik, maar dit is een wereld apart. Grote roofvogels vliegen over de roodgekleurde rotsformaties. De Tatacoa woestijn heeft iets surrealistisch. Ik droom even weg. Heeft deze plek niet iets weg van een combinatie van de Grand Canyon en Bryce Canyon in Amerika? Althans, op basis van de talrijke foto’s die ik van deze plekken heb gezien. De zon streelt mijn gezicht en ik sta weer met beide voeten op de droge grond van Tatacoa.
De Tatacoa woestijn is een bijzonder stukje natuur in Colombia. Feitelijk is het geen échte woestijn, want daar regent het ‘te veel’ voor. Het valt daarom onder tropische droge bossen. De gigantische vlakte wordt omringd door een bergachtig landschap. De plek wordt door veel reizigers overgeslagen of hoogstens bezocht tijdens een kort foto-moment, maar wie zich even helemaal wil afsluiten van de bewoonde wereld moet hier zeker een nachtje verblijven!
Lees ook: kom in de Colombia stemming – voorbereiding voor jouw reis
Zullen we even wegdromen bij de foto’s van de Tatacoa woestijn in Colombia?
Het is héét in de Tatacoa woestijn in Colombia!
Bij aankomst huurde ik een mountainbike. Big mistake. Overdag bewegen door de Tatacoa woestijn is een hel. Misschien wel in de letterlijke zin van het woord, want de temperatuur steeg zelfs naar veertig graden! Na een korte, hopeloze fietstocht van vier kilometer was ik al door mijn water heen. Ik zocht snel de schaduw op in mijn hangmat en had eindelijk tijd om mijn boek verder te lezen.
Paranoia en cactus-vruchten
Rond vier uur besloot ik om toch te gaan wandelen. Fotografen kennen vast wel the golden hour, hét perfecte moment voor het schieten van mooie foto’s. Het was prachtig. Kleuren flirtten en mengden met elkaar, wat voor een fantastisch kleurenspektakel zorgde. Een lokale jongen, Camillo, liep me tegemoet en vroeg of hij mee mocht lopen. Zo achterdochtig als ik altijd ben gaf ik hem toestemming, maar hield hem wel nauwlettend in de gaten. Wat als hij me straks bedreigde en er vandoor rende met mijn camera? Of als hij me op mijn hoofd slaat en me hier in the middle of nowhere laat liggen? Of misschien vroeg hij aan het einde van de wandeling wel ineens een idioot hoog bedrag voor zijn diensten als ‘gids’?
De jongen vertelde me steeds meer over de rotsformaties, de bloemen en de vogels die we tegenkwamen en was zich niet bewust van mijn paranoia.
Na een tijdje liet ik mijn ongeruste gevoel varen en werd ik steeds enthousiaster over de woestijn. Hij leerde me hoe je vruchtjes met een framboos-achtige smaak uit een cactus kunt plukken, hij spotte grote aasgieren of kleine kolibries veel eerder dan ik en had er duidelijk plezier in om mij zo veel mogelijk over ‘zijn plek’ te vertellen. Na een wandeltocht van zo’n twee uur kwamen we terug bij de weg en werden we getrakteerd op een prachtige zonsondergang. De wandeling wordt door de meeste bezoekers overgeslagen, maar is een echte aanrader! De route begint bij onderstaand bord dat je aan de rechterkant van de weg ziet staan, niet ver van de Tatacoa Observatietoren.
Sterren kijken in de Tatacoa woestijn in Colombia
Door het gebrek aan lichtbronnen is de Tatacoa woestijn in Colombia een van de beste plekken om sterren te kijken. En sterren zul je zien! In de Tatacoa Observatietoren kun je dagelijks om zeven uur ’s avonds uitleg krijgen over het sterrenstelsel en het heelal. Op het dak staan gigantische telescopen waarmee ik onder meer de planeet Jupiter, een zwart gat en honderden sterren zag. Bovendien heb ik nog nooit zo duidelijk de Melkweg gezien, adembenemend mooi! De man legt trouwens alles in het Spaans uit, maar ik had geluk dat er een Colombiaanse jongen aanwezig was die het een en ander kon vertalen. Praten over het heelal is toch net een ander niveau dan de smalltalk over het weer en persoonlijke interesses.
Lees ook: outdoor-paradijs San Gil in Colombia
Enthousiast geworden en wil je ook naar de Tatacoa woestijn in Colombia?
De Tatacoa woestijn ligt ten zuidwesten van de hoofdstad Bogota, op de route naar Popayan en de grens met Ecuador. Ik wilde de route Tatacoa – San Agustin – Cali volgen, maar omdat ik een paar dagen ziek was ben ik alleen naar de Tatacoa woestijn gegaan.
Om de woestijn te bereiken moet je eerst naar de stad Neiva reizen. Vanaf Bogotà duurt de busrit ongeveer vier tot vijf uur. In Neiva pak je een bus naar het dorpje Villavieja, ongeveer één uur rijden. Vanaf hier heb je twee keuzes: zo’n beetje iedereen in het dorp met een bus, auto of scooter kan je in de woestijn afzetten. Ze zullen allemaal zo’n 20.000 pesos vragen (omgerekend zo’n 6 euro), wat eigenlijk behoorlijk veel is voor de rit van een kwartier. Maar ik zou het toch doen.
Vraag of ze je afzetten bij de Observatietoren. In de omgeving vind je een aantal plekken waar je kunt slapen en in de meeste gevallen slaap je in een hangmat. De andere optie is om zo’n zes kilometer te lopen. Ik zou dit echter niet aan iemand aanraden, tenzij je om vier uur ’s ochtends begint met lopen. Het wordt overdag ont-zet-tend warm en je drinkt binnen een uur zo twee liter water op. Er is bijna geen schaduw op de route en er zijn ook geen plekken waar je water kunt kopen, dus als je water op is….
En, wat vinden jullie van deze bijzondere plek in Colombia? Zouden jullie naar de Tatacoa woestijn in Colombia willen reizen?
Afgaande op jouw foto’s lijkt het inderdaad vrij veel op Bryce Canyon of in ieder geval die omgeving. Alleen zijn hier (in verhouding) volgens mij wel wat meer planten. Daar zie je die bijna niet (maar het is alweer een paar jaar geleden, dus misschien is dat alleen in mijn hoofd).
Grand Canyon is toch wel wat heftiger… Omdat dat vooral gaat over de enorme canyon, die echt mega is.
Ja ik wil zeker nog een keer een rondreis door het westen van Amerika maken, wat gaaf dat je daar bent geweest!
@Puck: Het lijkt inderdaad wel een beetje op Amerika.
En die paranoia over de gratis tour kan ik wel een beetje begrijpen. Overal willen ze wel wat verdienen aan de toerist. De taxichauffeur die ineens een idioot bedrag vraagt aan het einde van een rit (terwijl je vooraf duidelijk afspraken hebt gemaakt), koffers die uit je handen worden genomen en voor een stukje van 10 meter naar je kamer worden gedragen. Maar gelukkig komt alles toch goed. Behalve het fietsen dan in de hitte haha 🙂
Haha gelukkig ben ik niet de enige die met zulke gedachten rondloopt. ;p In Azië is dat op sommige plekken wel anders. Maar dat is het mooie van Colombia, het land is nog vrij puur wat betreft het toerisme. Mensen zijn oprecht heel blij dat reizigers hun land willen bezoeken en willen iedereen alleen maar de beste ervaringen bezorgen. Tot nu toe lukt dat de Colombianen aardig!
Zo mooi zeg! Moet ik ook echt eens heen haha 😉
Ja zeker doen! Hopelijk kun je Jimmy overtuigen met foto’s en mijn verhaal ;p
Wow wat een mooie foto’s. Het landschap heeft iets buitenaards, alsof het mars is ofzo!
Jaaaa dat vond ik ook, wat grappig!
Wat een mooie foto’s! Je bent echt een mooie reis aan het maken zeg 🙂 Colombia staat hoog op mijn lijstje maar blijkbaar vindt iedereen het iets te gevaarlijk… Ach, er een keer heengaan wil ik sowieso! Die hangmatten zien er superchill uit trouwens haha.
Ja ik was van plan ongeveer 6 weken te blijven, maar ik ben er nu al bijna 7 weken (en ik ben nog niet weg) :p Colombia is echt veeeeel veiliger dan een jaar of 5 geleden. Met een beetje gezond verstand en de nodige veiligheidsmaatregelen (niet continu met je camera om je nek rondlopen, niet je paspoort of pinpas overal mee naartoe nemen, niet ‘s avonds alleen over straat gaan lopen etc.) is het prima reizen hier, zelfs in je eentje. 😉
Oh wauw wat een prachtige foto’s alweer! De foto’s doen me zelfs een beetje denken aan Arizona. Nog een plek waar ik ook naartoe wil reizen haha
Dank je Naomi, lief! Ik wil ook zeker nog een keer een roadtrip daar maken haha 😀
Wauw prachtig! Helaas deze plek niet bezocht in Colombia.
Vind het leuk dat sommige plekken best ‘lastig’ te bereiken zijn. Hoorde van veel reizigers die alleen in Azië waren geweest dat ze het zoveel moeilijker vonden.
Een reden om terug te gaan haha? 😉 Soms maakt het dat juist extra de moeite waard, reizen naar een plek waar je weinig tot geen andere reizigers tegenkomt! 🙂
Wauw! Wat een bijzondere plek en prachtige foto’s! Vooral de 3e foto heeft wat weg van de Grand Canyon! Mooie tip!
Bedankt hihi 🙂 En inderdaad zeker een keer heengaan in Colombia!
Mooie foto’s, leuk artikel.
Je hebt geluk gehad, want ik was er heen gegaan om sterren te zien, maar het was té bewolkt.
Ben je niet tot Los Hoyos – het zwembad in de grijze Canyon – gefietst? Dan heb je iets gemist…
Gracias! Wat balen dat het te bewolkt was zeg. Ik heb het jammer genoeg niet tot het zwembad gered, een reden om terug te gaan? 😉
Absoluut! Neen eerlijk gezegd, voor de sterren zou ik wel terug gaan, voor het zwembad alleen niet.
Hahaha! Wel gaaf dat je er ook bent geweest! 🙂
Súper lindas las fotos! Qué cámara utilizaste?
Muchas gracias Sara! Uso una Canon camara con differentes objectivos (Tamron objectivo 18-270mm & Tamron objectivo 90mm /F.2.8 para macro fotos)
Wat een onwijs mooie foto’s zeg, overweldigend mooie natuur! Het lijkt wel een beetje op Monument Valley in Amerika. Bijzonder!
Ja ik vond het wel vergelijkbaar met de foto’s van mijn zusje, die dit jaar in Arizona is geweest voor een schoolproject. Nu ben ik toch ook wel nieuwsgierig naar die regio!
Wauw wat een bijzondere plek. En die Melkweg…wauwie. Veel wauws haha. Maar wat een prachtige stukje aarde is het daar. Ik hou sowieso al van woestijnen maar dit is ook zo lekker ruig. Hier wil ik nog wel eens naar toe, zeker weten.