De tranen rollen over m’n wangen. De teller op de scooter gaat richting de 65. Er is niemand op de weg en ik hoef slechts een enkele keer in m’n spiegels te kijken. De weg is alleen voor mij. Van mij. Heerlijk.
Siquijor is misschien wel het fijnste eiland dat ik heb bezocht in de Filipijnen. Er bestaat slechts één hoofdweg die langs de kustlijn loopt en één weg die door het bergachtige middendeel loopt. Verdwalen hier is een kunst; alleen een grote kluns lukt dit – maar daarover later meer. De mensen zijn zo mogelijk nog relaxter dan op de andere eilanden van de Visayas zoals Negros en Bohol. Het is het perfecte eiland voor een perfecte scootertrip.
Relaxen op Siquijor in de Filipijnen
Ik vind het heerlijk om met andere reizigers op avontuur te gaan, maar deze dagen op Siquijor zijn voor me-time. De relatie met jezelf; hij wordt door veel mensen te vaak verwaarloosd door verwachtingen, door eisen van anderen. Soms moet je even op de reset knop drukken en kunnen genieten van de tijd samen met jezelf. Jouw eigen avontuur omarmen. Tijd in je eigen bubbel doorbrengen, al is het maar voor even. En dus besluit ik om voor de komende dagen een scooter te huren: alleen ik, mijn backpack en de weg die mij naar vele fotogenieke plaatsen gaat brengen.
Gevaarlijke vissen en eeuwenoude bomen
Mijn eerste stop is bij een eeuwenoude boom in het zuiden van het eiland. Volgens de inwoners is deze Old Enchanted Balete Tree de thuishaven voor alle geesten die er op het eiland ronddolen. Er staat een gammele houten tafel voor de boom met een bord: ENTRANCE FEE. Ik kijk om me heen, maar niemand komt naar me toe gerend. Misschien ben ik te vroeg en heeft niemand zin om deze boom te bewaken op dit tijdstip. Aan de voet van de boom is een kleine vijver te vinden. Een groep Chinezen zit giechelend met een opengesneden kokosnoot op schoot langs het water. Waarom giebelen ze zo? Ik kijk in het water en zie enkele vissen rondom hun voeten zwemmen. Het schijnt een natuurlijke spa te zijn: de vissen zijn gek op de smerigheid en het eelt aan de voeten van bezoekers. Ik besluit ook om een kokosnoot te kopen en te relaxen aan de rand.
Van relaxen is geen sprake. Terwijl de meeste mensen in optimale zen-modus langs het water zitten beweeg ik spastisch in alle richtingen. Hoe kunnen mensen hier in godsnaam door ontspannen? Zodra ik mijn voeten in het water houdt zwemmen er tientallen visjes gretig op af. Langer dan een paar seconden kan ik mijn voeten niet in het water houden. Het lijkt de levensmissie van sommige vissen om mijn huid eraf te scheuren. Wat een marteling. Deze vissen hebben werkelijk een identiteitscrisis en lijken liever een piranha te willen zijn. Als ook nog eens een van de grootste vissen in de vijver mijn kant op zwemt heb ik er genoeg van. Het is tijd voor watervallen.
Gênante momenten
Na enkele fotosessies met rijstvelden en verlaten wegen kom ik een bord tegen: Lagaan Falls. Deze watervallen staan niet op mijn kaart, maar zijn plannen er niet om gewijzigd te worden? Ik rijd over een verlaten weggetje en moet ineens nodig plassen. Hoognodig. Ik had ook niet zo snel die hele kokosnoot leeg moeten drinken. Aangezien er toch niemand in de wijde omtrek te bekennen is parkeer ik mijn scooter langs de weg en kruip in de bosjes.
Net op het moment dat ik mijn pak zakdoekjes uit mijn rugzak pak hoor ik een naderend gebrom. Een scooter. Shit, wat nu? Roerloos blijf ik zitten, maar het is vrijwel onmogelijk om me niet te zien vanaf het weggetje. Een familie bestaande uit vader, moeder, twee kinderen en een baby tuffen voorbij. De man lijkt me niet te zien – of hij doet althans alsof hij mij niet ziet, maar de vrouw en de kinderen zwaaien vrolijk mijn kant op. Ik kan niets anders doen dan terugzwaaien en hun vrolijke lach beantwoorden. Zo, ik kan weer iets aan mijn lijstje met gênante momenten toevoegen.
Watervallen op Siquijor
De Lagaan Falls zijn prachtig. En ik lijk dit stukje paradijs voor mezelf – en 10 ietwat verveelde gidsen – te hebben. Het lijkt hun nieuwe levensmissie om mij zo veel mogelijk te vermaken deze middag. We klimmen langs rotsen onder de watervallen omhoog en slingeren als Tarzan aan een touw weer het water in. Ik voel me een klein kind en de jungle is mijn speeltuin.
Uiteindelijk is het tijd om door te gaan, want er moeten meer fotogenieke plekjes ontdekt worden. Andere reizigers waren erg te spreken over De Cambugahay Falls. Na een daling via spiegelgladde trappen beland ik zonder ongelukken bij de watervallen. Het water heeft een magische kleur, maar het is druk. Chinezen proberen met hun selfiesticks zo veel mogelijk omver te slaan tijdens het maken van een foto en een enkele waaghals springt van de top van de watervallen naar beneden. Ik maak een paar foto’s en klim dan weer snel omhoog, richting mijn scooter. De Lagaan Falls komen wat mij betreft als winnaar uit de bus.
Life isn’t perfect, but there are perfect moments
Wat een heerlijke dagen waren het op Siquijor. Tandeloze vrouwtjes die lachend zwaaien wanneer ik langsrijd. Kinderen die zo snel mogelijk proberen mee te rennen. Honden die met een fuck-it houding midden op de weg blijven liggen en voor niets of niemand opstaan. Je rijdt er maar omheen, lijken ze allemaal te denken. De geur van brandend varkensvlees op de barbecue komt me regelmatig tegemoet. Ik eet geen vlees, maar de geur is aangenaam. Een niet-zichtbare herinnering aan een heerlijke plek.
Het fijne van niet plannen is dat je je door het moment kunt laten verrassen. Ik sla haast onzichtbare zijweggetjes in en rijd over stoffige zandwegen, bestrooid met talrijke stenen. Lunch bij het paradijselijke Princesa Bulakna Resort, met prachtig uitzicht over zee. Ik spring van de hoge rotsen in het water bij Salagdong Beach. Droom weg bij de zonsondergangen in San Juan, waardoor ik alles om me heen even vergeet. Ik verdwaal zelfs in de heuvelen van Mount Bandilaan – dat krijg je ervan als er één hoofdweg is en je op zoek gaat naar onmogelijke uitzichtpunten op zijweggetjes. Ietwat gestrest race ik door de bergen, want ik wil mijn boot naar Bohol niet missen.
Tips voor Siquijor in de Filipijnen
1. Is jouw accommodatie buiten Siquijor Stad en heb je ook zin in een scootertrip? Dan is het handiger om direct bij aankomst een scooter in de haven te huren. Voorbeeld: een tricycle naar San Juan in het westen van het eiland is zo’n 400 pesos. Scooters zijn ongeveer 300-350 pesos voor 24 uur, al kun je een korting regelen als je de scooter voor meerdere dagen huurt.
2. Boek het bootticket naar een ander eiland van tevoren! Ik houd niet van plannen, maar ik raad je aan om jouw bootticket wel direct bij aankomst (of zelfs nog eerder) vast te leggen. De boten naar Dumaguete op Negros en Tagbilaran op Bohol zitten al snel vol. Op de dag zelf een ticket boeken is vaak hopeloos.
Overnachten op Siquijor in de Filipijnen
Zelf sliep ik bij Tori’s Backpackers Paradise in San Juan, een plek met een relaxte vibe direct aan het strand. De WiFi hier is verschrikkelijk slecht, maar dat is ie eigenlijk overal op Siquijor. Maar voor de rest is het een prima uitvalsbasis om Siquijor te verkennen.
Ik ben benieuwd: zijn jullie enthousiast geworden over het Filipijnse eiland Siquijor? Als jullie nog vragen, opmerkingen of gewoon leuke reacties hebben, laat ze vooral hieronder achter! Zin gekregen om meer te lezen over de Filipijnen? Er staan onder andere verhalen online over de schildpadden bij Apo Island en het leuke stadje Dumaguete.
In dit artikel vind je een affiliatelink van Booking.com. Meer informatie over affiliate vind je hier.
Gaaf! De Filipijnen lijken me zo leuk om te bezoeken! Jouw posts bewijzen keer op keer dat het ook echt de moeite waard is!
Wat leuk om te horen Dominique, en er komt nog veel meer moois aan! 🙂
Wauw zo mooi! Heerlijk ook een paar dagen in je eentje. Ik kan daar ook enorm van genieten en van opknappen. Grappig trouwens dat er zelfs op zo een eiland zoveel Chinezen zijn. Had ik om een of andere reden niet verwacht.
Haha nee ik ook niet…. Maar schijnbaar gaat iedereen vanuit Taiwan en Hongkong op ‘zonvakantie’ naar de Filipijnen, so they are everywhere haha!
Dat klinkt als een heerlijk eiland 🙂 Grappig verhaal over die visjes, lijkt me best wel raar en ongemakkelijk haha!
Ja ik ben er geen groot fan van haha! Van de rest van Siquijor overigens wel 😀
Leuk geschreven en wat een mooie foto’s heb je gemaakt! Prachtige natuur, daar zou ik best eens in het echt willen kijken 😀
Bedankt voor je lieve reactie Narelle 🙂 Ik deel ze graag!
Haha dat je moest plassen en er net mensen langs kwamen rijden. Maar als je moet dan moet je. Maar ik droom echt helemaal weg bij je verhaal en foto’s. Prachtig!
Hahaha erg hè… Nja dat zijn vaak van die typisch-weer-Jessica-dingen.. ;p En het levert altijd een goed verhaal op denk ik maar zo! Jouw nieuwe serie over blunders op reis is trouwens ook hilarisch zeg ;p
Wat heerlijk om zo in je eentje over het eiland te touren met een scooter. (Op die ene ontmoeting tijdens de plaspauze na dan 😉 ) Ik ben het helemaal met je eens dat me-time heel belangrijk is. Die fanatieke visjes lijken me ook niets.
Ja hè? Mensen vinden het soms raar als ik er bewust voor kies om iets in m’n eentje te gaan doen. Maar met al die mensen om je heen op reis is het ook wel eens heerlijk om van de tijd met jezelf te genieten 🙂
Siquijor lijkt mij een geweldig eiland! Wat een prachtige foto’s. Zo’n plasmoment zou mij ook kunnen overkomen, net als je denkt er is toch niemand, je zult het altijd zien 😉
Hahaha gelukkig, ik ben dus niet de enige die zoiets kan overkomen! ;p Er waren overigens best veel mensen die tijdens het scooteren ergens stopten en gewoon gingen plassen – wel vaak mannen meestal, maar toch. Vrouwen moeten soms ook plassen en als er nergens in de verste verte een wc (of een mens) te bekennen is… :p
Die visjes heb ik ooit ook aan mijn voeten laten zitten. Het kietelde vooral en ook ik hield het niet heel lang vol. Een heel apart gevoel. Leuke foto’s heb je gemaakt. Het lijkt me een mooie plek om doorheen te rijden. Vooral net een scooter, iets wat ik nog nooit gedaan heb. Ik hou het tot nu toe bij de auto 😉
Oh zeker een keer doen, ik vind reizen met de scooter echt de ultieme manier van vrij reizen 🙂 Je kunt stoppen waar je maar wilt en hebt gemakkelijk contact met de lokale bevolking (ook als je weer eens een lekke band hebt haha). Fijn trouwens om te horen dat ik niet de enige ben die spastisch reageert op die visjes haha :p
Wat een mooi eiland! Ik wilde graag duiken voor de kust van Siquor, maar door een tyfoon moest ik die plannen wijzigen.
Ik zou graag een keer terug willen naar de Filipijnen.
Wat jammer zeg, de kust is inderdaad prachtig! Maar als ik iets in de Filipijnen wel heb geleerd is dat je bijna niets moet plannen, want door het weer en het verkeer veranderen plannen toch iedere dag ;p Ik ga ook sowieso nog een keer terug, er is nog zo veel moois te zien! 🙂
Wat een geweldig mooie natuur, wauwww! Je maakt me steeds meer enthousiast over de Filipijnen. Moest wel lachen om je gênante moment, haha! Ik tref dat zelf vast ook ooit, duik ook vaak in de bosjes.
Gelukkig ben ik niet de enige haha ;p En de Filipijnen zijn geweldig, er komen binnenkort nog veel meer foto’s en verhalen!
Haha, hilarisch wat je beschrijft met de visjes! Blij dat ik niet de enige ben die daar als een malle zat te draaien 😀 Al ging het me na een tijd wel af, iets met koppigheid 😉
Haha goed bezig Lotte! Ik hield het na een tijdje toch mooi voor gezien, vooral toen die mega grote vissen steeds meer in mijn buurt kwamen (en yep, die gingen ook aan andermans voeten hangen….O.O)
Wat een prachtig eiland zeg! Een dergelijke gênante situatie zou mij ook kunnen overkomen. Ook ik heb wel eens achter een struik of rots gezeten terwijl alleen mijn hoofd zichtbaar was. Soms is er gewoon niets anders. Er rijdt dan altijd wel een vrachtwagen of iets dergelijks voorbij, haha. Ik zwaai dan altijd maar 😉 .
Hahaha geweldig Kelly, just smile and wave denk ik dan altijd maar ;p
Tof verslag weer en wederom prachtig foto’s :-). Wij hebben een scooterttrip op Koh Samui gedaan, vond het zeker voor herhaling vatbaar. Ik kan er trouwens niks aan doen, maar dat met die visjes lijkt mij zo’n naar gevoel haha.
Ja ik kon er maar niet aan wennen, maar sommige mensen zeggen dat het heerlijk is als je er eenmaal tegen kunt ;p Binnenkort volgen er meer Filipijnen foto’s en verhalen! 🙂
Wat heerlijk om weer even terug te dromen tijdens het lezen van jouw verhaal!!! Siquijor is ook mijn favoriete eilandje op de Filippijnen!
Wat ontzettend leuk om te horen Rik! Naar welke eilanden ben je nog meer geweest? 🙂
Bedankt voor je tips, we hebben er veel aan gehad! En tot nu toe staat Siquijor ook op mijn lijstje als Filipijnen favoriet! Wat is het er mooi en wat zijn de mensen vriendelijk!
Wat fijn om te horen meid, happy to help! Ik vond de Filipijnen ook echt fantastisch, kom er zeker nog een keer terug 🙂
Hoi Jessica,
kun je een beetje zwemmen in de zee bij Tori’s place?
Hi Nanda,
Tori’s accommodatie heeft een eigen strand en op zich kun je hier prima zwemmen. Misschien is het wel handig om waterschoentjes mee te nemen, want ik kan me herinneren dat er wel wat stenen in het water liggen (vooral als het eb is). 😉 Maar er zijn sowieso meer plekken/stranden op Siquijor waar je kunt zwemmen! 🙂