Transnistrië: een bezoek aan een land dat niet bestaat

Tijdens mijn reis door Moldavië bezocht ik ook Transnistrië, een plek met een bijzonder verhaal. In deze blog lees je mijn ervaring.

Met de bus van Chisinau naar Transnistrië

Paspoort? Check.

Camera? Check.

Waterfles? Check. Voor het geval ze geen water hebben in een land dat niet bestaat.

Grapje! Alhoewel.. Ik heb eerlijk gezegd geen idee wat ik kan verwachten van Transnistrië. Des te meer reden voor mij om ernaartoe te gaan.

Chisinau, de hoofdstad van Moldavië, doet al Sovjetachtig aan met de betonnen blokgebouwen. Alles moest namelijk efficiënt zijn in de Sovjetperiode. Er was geen tijd en noodzaak om een gebouw mooi te maken. Inmiddels heeft Chisinau ook heel wat mooie gebouwen, maar de betonnen blokken staan er ook nog steeds. De mist in de vroege ochtend maakt dat straatbeeld alleen nog maar grauwer en somberder.

Ik wandel richting het centrale busstation. Mensen op straat verkopen van alles. Sporttassen gevuld met knoflook. Hier en daar liggen wat schoenen op het trottoir. Winterjassen voor 200 lei; nog geen €10 euro. Het oogt chaotisch, maar het werkt prima voor de mensen hier. En dan kom ik aan bij het busstation. Overal staan bussen. Een paar namen van bestemmingen herken ik, maar hier en daar staan er ook Russische letters tussen. Sommige bussen zijn legergroen, andere blauw of rood. Al hebben de meeste bussen een witte kleur. Maar geen bus is hetzelfde. Ik zie Volvo’s, Mercedes-Benz en nog meer automerken.

Er is weinig informatie over Moldavië te vinden. Slechts een paar andere reisblogs melden dat je een ticket in de bus kunt kopen. Het meisje in mijn hostel vertelde echter dat je binnen in het busstation een kaartje kunt kopen. Op de kruising van Strada Tighina en Strada Mitropolit Varlaam zie ik inderdaad de entree van het blauwe busstation.

De rij voor de kassa is verrassend kort en georganiseerd.
“A ticket to Tiraspol please”, vraag ik in het Engels. Tot mijn verrassing antwoordt het meisje in het Engels. Het ticket is 37 Moldavische lei; nog geen €2 euro. Voor een busrit van anderhalf uur.
“Mersi”, antwoord ik verrast.

Wanneer ik naar de andere kant van het gebouw loop is het een stuk rustiger. Hier staan de bussen te wachten tot vertrek. Niet zozeer voor een bepaalde tijd: de bussen vertrekken wanneer ze vol zijn. Ik loop langs de bussen en een man met een vervaagd petje loopt op mij af. Hij pakt mijn ticket en vraagt in het Roemeens waar ik naartoe ga.
“Tiraspol”, antwoord ik. Hij roept iets onverstaanbaars naar een man bij een bus, niet ver van ons vandaan. Het enige dat ik opvang is “turistica”.
“Tiraspol?”, vraag ik opnieuw aan de andere man.
“Da”, en hij duwt me het busje in. Het zal niet meer lang duren voordat we vertrekken. Ik ga op de laatste zitplaats zitten.

Paspoortcontrole om Transnistrië binnen te gaan

Knalroze gordijnen sieren de bus. Een man met witte haren en een verrassend net zwart pak loopt door de bus om geld op te halen. Hij lijkt op een Moldavische versie van het Monopoly-mannetje. Ik laat mijn ticket zien. Het is prima, maar volgens mij had ik deze net zo goed in de bus kunnen kopen.

Een uur lang rijden we over hobbelige wegen, vol met gaten. Harder dan 50 kilometer per uur gaan we volgens mij niet. Ik kijk op Google Maps. We zijn vlak bij Tighina. Ik kijk naar buiten en een grote, rode boog doemt op. Deze wordt gesierd door een geel symbool: een maan met een sikkel, omringd door graan. Hét teken van het communisme. Alle informatieborden zijn Russisch. Ik denk dat we er zijn.

De buschauffeur schreeuwt iets en mensen stappen uit. Ik loop er volgzaam achteraan. Voor een land dat niet bestaat voelt dit toch behoorlijk officieel en als een grensovergang. De controleur geeft me een permit om tot vanavond 22.12 uur te blijven. Hij schuift het papiertje in mijn paspoort en geeft het terug. Geen idee wat er gebeurt als ik na die tijd nog in Transnistrië ben, maar door de strenge blik in zijn ogen wil ik daar liever niet achter komen.

Terug in de tijd in Transnistrië

Na een kwartier komen we aan in Tiraspol, de hoofdstad van Transnistrië. In Transnistrië lijkt de tijd al even stil te staan. Toen de Sovjet-Unie in de jaren 90 viel kregen Oost-Europese landen stuk voor stuk hun onafhankelijkheid terug. Ook Moldavië. Maar wat gebeurde er met Transnistrië? Zij wilden graag een eigen land vormen en niet bij Moldavië horen. Transnistrië is het gebied op de grens tussen Moldavië en Oekraïne. Door de financiële hulp en steun van Rusland voelt Transnistrië nog steeds als een onderdeel van de Sovjet-Unie.

Transnistrië wordt door bijna geen enkel land ter wereld erkent. Slechts een paar gebieden die ook onafhankelijk willen zijn erkennen de onafhankelijkheid van Transnistrië. Maar ze willen het ontzettend graag. Er is bijvoorbeeld een grensovergang en een paspoortcontrole. De inwoners van Transnistrië hebben een eigen paspoort en het land heeft een eigen munteenheid: de Transnistrische roebel. En dus ga ik bij aankomst meteen naar een wisselkantoor, om mijn Moldavische lei naar roebels om te wisselen.

Lokale markt en rondwandelen in Tiraspol

Ik start mijn wandeling in Tiraspol op de lokale Zeleny Markt. De deels-overdekte markthal is een geweldige plek om de lokale bevolking in hun element te zien. Kleurrijke paprika’s, gigantische kroppen sla en allerlei soorten aardappels liggen uitnodigend op de tafels. Ik zie dat er ook een paar wijntakken worden verkocht. Als het niet zo veel ruimte in beslag zou nemen zou ik er een meenemen om bij mijn moeder thuis te planten. Ik bedoel: hoe gaaf is het om een wijntak uit Transnistrië in je achtertuin te hebben?

Vanaf de markt loop ik richting de rivier Dnjestr. Ik zie de prachtige Christmas Cathedral – die je overigens het hele jaar door kunt bezoeken – en wandel door het Pobeda park. Ik weet niet wat ik had verwacht van Tiraspol. Maar geen kunstenaars aan de waterkant. Skatende kinderen aan de waterkant. Uitgebreide fotoshoots met pasgetrouwde stellen. Ik zie zelfs een paar mensen op elektrische steps.

Een bezoek aan Noul Neamt Monastery vanuit Tiraspol

Na mijn wandeling besluit ik om een taxi te nemen naar een klooster niet ver van Tiraspol. Taxichauffeur Georghe brengt me naar het klooster. Dat gaat overigens niet zo gemakkelijk als gedacht. Eerst stoppen we bij een elektronicazaak om met de hulp van Google Translate en een paar jonge gasten ons gesprek te vertalen. Met mijn 5 woorden Russisch en zijn 5 woorden Engels komen we namelijk niet ver.

Eenmaal in de auto steken we de rivier over. Met een gammel pontje welteverstaan. Samen bezoeken we het klooster. De muren van de gebouwen zijn prachtig beschilderd. We bezoeken het graf van Noul Neamt. Ik gniffel, al is dat natuurlijk hoogst respectloos. Geen idee waarom, maar er hangt een verwarming in de kleine ruimte van het graf. Waarom is me een raadsel.

Het is een groot kloostercomplex, waar overigens niet alleen monniken leven. We komen bijvoorbeeld ook een paar verstandelijk gehandicapten en daklozen tegen, dus volgens mij worden die ook voor onbepaalde tijd door de monniken opgevangen. En dan wordt er ook nog eens wijn door de monniken gemaakt. Ik koop een fles rode wijn. Het zit in een plastic fles, dus heel lekker kan het niet zijn. Maar de wijn kost 25 roebel (ongeveer €1 euro) en het komt uit Transnistrië. Ook al zegt het etiket op de fles dat de wijn in Moldavië is gemaakt.

Praktische informatie om Transnistrië te bezoeken

Hoe reis je van Chisinau naar Tiraspol in Transnistrië?

De hoofdstad Tiraspol is een goede plek om een eerste indruk te krijgen van Transnistrië. Er vertrekken regelmatig bussen van Chisinau naar Tiraspol vanaf het centrale busstation. Dit busstation vind je op de kruising van de straten Strada Tighina en Strada Mitropolit Varlaam. Het is een blauw gebouw, omringd door kleine bussen. Op Google Maps zoek je naar “Enter Centru (Gara Centrala)”.

De bussen vertrekken wanneer ze vol zitten, maar aangezien dit een populaire route is voor de locals is de bus zo vol. Je hoeft dus nooit echt lang te wachten. Soms 5 minuten, soms 3 kwartier.

Vanaf Tiraspol vertrekken de bussen vanaf het treinstation. Let op! Als je met de trein naar Tiraspol komt moet je ook weer met de trein terug naar Chisinau of verder naar Odessa.

Een busticket van Chisinau naar Tiraspol kost 36,50 Moldavische lei (minder dan €2 euro). Een busticket van Tiraspol naar Chisinau is 43 Transnistrische roebel (iets meer dan €2 euro). De busrit duurt 1 uur en 45 minuten.

Een paar leuke plekken om te bezoeken in Tiraspol

1. De Zeleny Markt.

2. Een wandeling langs de rivier Dnjestr.

3. KVINT Wine & Cognac distilleerderij. Houd er rekening mee dat deze in het weekend is gesloten.

4. Noul Neamt Monastery.

5. Tank Monument.

6. Mensen kijken in Pobeda Park.

Hoe zit het met geld in Transnistrië?

Je kunt Moldavische lei alleen in Transnistrië wisselen én omwisselen. Voor 100 Moldavische lei kreeg ik 92 Transnistrische roebel. Je betaalt overal met de roebel, al nemen ze soms ook dollars en euro’s aan. Vergeet niet om jouw overige roebels terug te wisselen voordat je Transnistrië verlaat. Buiten Transnistrië kun je het geld namelijk nergens wisselen. Al is het wel leuk om een paar roebels als souvenir te houden.

Heb je een visum nodig om naar Transnistrië te gaan?

Je hoeft van tevoren geen visum aan te vragen om naar Transnistrië te gaan. Wel is het belangrijk om jouw paspoort mee te nemen tijdens deze trip. Je gaat volgens Transnistrië namelijk wel een grens over en dus moeten jouw gegevens gecontroleerd worden. Bij de grens krijg je een migratiekaart. Haal deze wel even uit jouw paspoort als je Moldavië weer verlaat. Ze schijnen er niet zo dol op te zijn.

Welke taal spreken ze in Transnistrië?

Transnistrië wordt grotendeels onderhouden door Rusland, waardoor bijna iedereen Russisch spreekt. Ook bijna alle borden en menukaarten zijn in het Russisch. Het kan dus handig zijn om een paar woorden Russisch op te zoeken. Al kom je er met Google Translate soms ook wel. Met wat geluk spreken mensen ook Roemeens (/Moldavisch).

Travel movie: Transnistrië

Best bijzonder hè? Zou jij graag een keer naar Transnistrië willen? Of vind je er helemaal niets aan? Ik ben benieuwd naar jullie reacties!

Reacties via Facebook account

comments