Wat keek ik uit naar mijn bezoek aan El Nido in de Filipijnen. Goed weer, prachtige omgeving, relaxte backpackerssfeer. Iedereen was zó laaiend enthousiast over deze plek in de Filipijnen. “Het paradijs op aarde”, noemden velen het zelfs.
Voor mij is El Nido een fantoomparadijs.
Een plek die in mijn hoofd leek te bestaan, maar er niet werkelijk is. Of die ik in ieder geval nooit heb leren kennen. El Nido en ik blijken vanaf het begin een combinatie die is gedoemd om te mislukken.
Misschien waren mijn verwachtingen te hoog, waardoor het alleen maar kon tegenvallen.
Natuurlijk hielp al de pech die ik hier had ook niet. Want hoewel ik een zondagskind ben had ik het geluk niet bepaald aan mijn zijde in El Nido.
Pech: voedselvergiftiging in El Nido
“Kijk, wraps met falafel!”, zeg ik enthousiast tegen mijn reisgenoot en ik sprint naar de rij voor een take-away restaurant. Na de lange reis vanuit Puerto Princesa hebben we honger gekregen. Wat fijn dat ze zelfs hier in El Nido vegetarische maaltijden hebben. En als er ergens een rij staat moet het wel goed zijn, toch?
Zo’n 8 uur later lig ik doodziek op bed. Ieder uur kruip ik uit mijn bed naar de badkamer, tot ik uiteindelijk niet meer op m’n benen kan blijven staan en maar op de grond blijf zitten. Ik kan de klok er immers op gelijkzetten: over een uur krijg ik opnieuw dat slijmerige gevoel in mijn mond en hang ik weer boven de wc. In jaren heb ik me niet zó ellendig gevoeld en ik zou het liefst in een donker hoekje kruipen, ver weg van hier.
Gedeelde smart is halve smart
Na een paar uur voel ik me iets beter en strompel ik naar de receptie om mijn waterfles bij te vullen. Straks sterf ik hier in dit kutparadijs nog door uitdroging. De receptioniste kijkt medelevend, maar ze lijkt niet verrast om iemand als een zombie binnen te zien wandelen. “Ik zou je graag medicijnen willen geven, maar ze zijn allemaal op. De afgelopen dagen hebben veel mensen voedselvergiftiging gehad”, legt ze uit.
Moedeloos plof ik op de bank neer, waar een ander meisje met een lijkbleek gezicht zit. We glimlachen naar elkaar. Ook al kennen we elkaar pas een paar seconden, we snappen waar de ander op dit moment doorheen gaat. Is het verkeerd dat je je beter kunt voelen wanneer je jouw miserabele gevoel samen met iemand kunt delen? We blijken trouwens niet de enige in het hostel met voedselvergiftiging. ’s Ochtends hoor ik vanuit mijn kamer ook mijn buurman regelmatig zijn maaginhoud eruit spugen. Mijn misselijkheid is inmiddels over, maar zijn kokhalzende geluiden zorgen ervoor dat alle slechte ervaringen van de afgelopen nacht weer op mijn netvlies gebrand staan.
Tijd om het paradijs te verkennen
De dagen erna breng ik grotendeels door op bed. Mensen denken meestal dat je – na al het kotsen – weer beter bent, maar de vermoeidheid na voedselvergiftiging is minstens zo irritant. Als ik me fit voel strompel ik naar het strand naast het hostel, om daar weer een paar uur bij te moeten komen. Maar dat geeft niet, want toegegeven: de zonsondergangen bij El Nido zijn adembenemend.
Na een paar dagen kan ik eindelijk mijn “duivelse afslankpraktijk” verlaten. Ik voel me een stuk beter en besluit dat het tijd is om de lagunes en verlaten stranden van El Nido eens te gaan ontdekken. Er blijken 4 vaste tours in El Nido te zijn: A, B, C en D. De letters staan voor de routes en de gebieden waar de boot naartoe gaat. Je kunt de letters ook met elkaar combineren, maar dat raadt onze gids af. “Ik word altijd gestrest van de combinatie tours, veel te veel voor één dag.”
Tours in El Nido
El Nido Tour C
In de baai van El Nido is het rustig, maar eenmaal op open zee komen de metershoge golven op ons af. De wind is sterk en de golven angstaanjagend hoog. Ik ben blij dat ik me heb voorbereid, want anders zou ik inmiddels opnieuw kotsend over de reling hangen. Hoe gaat deze boot in godsnaam bij die rotspartijen komen zonder minimaal twee keer te kapseizen?
Wonder boven wonder lukt het de kapitein. Indrukwekkende granieten rotsen rijzen uit de oceaan. Ze lijken onschuldig van een afstand, maar wanneer de boot de rotsen nadert zie ik de vlijmscherpe punten. Hidden Beach is geweldig. Niet iedereen op de boot lijkt geamuseerd om in de hoge golven te springen en richting het strand achter de rotsen te zwemmen, maar ik vind het fantastisch. Een beetje avontuur houdt het leven spannend, toch?
De rest van de dag was jammer genoeg minder indrukwekkend. We snorkelen bij Matinloc Shrine. Wat doen die vissen hier nog, met al dat dode koraal dat door de boten en de lompe toeristen is vernield? De lunch was heerlijk, maar het paradijselijke uitzicht wordt geblokkeerd door minimaal 20 boten die voor anker liggen op het minuscule strand.
Tegen de tijd dat we bij Secret Beach arriveren blijkt het te gevaarlijk te zijn om naar de opening tussen de rotsen te zwemmen. Ook lukt het niet meer om bij Helicopter Beach aan te meren, dus stoppen we maar op een ander strand. Dat inmiddels helemaal in de schaduw ligt. Hoewel mijn reisgenoot en ik een gezellige dag hebben gehad snap ik eerlijk gezegd niet waar al die mensen zo laaiend enthousiast over waren als het over Tour C gaat. Ben ik misschien te verwend geworden, op het gebied van reizen?
Meer pech: El Nido Tour A
De volgende dag geef ik El Nido een nieuwe kans, met boottour A. De Big Lagoon en Small Lagoon die je bijvoorbeeld tijdens deze tour ziet zijn adembenemend. Als je slechts één tour wilt doen vanuit El Nido zou ik zeker voor Tour A kiezen.
Het is alleen een beetje jammer dat de golven zo hard over de boot slaan dat ik een van mijn slippers verlies.
En dat ik op een paradijselijk strand in een stuk glas ga staan, dat ik er zelf uit moet halen omdat de zelfbenoemde stranddokter aangeschoten is.
En dat een leger aan kleine kwallen ons opwacht als we van de boot springen. Alsof er tientallen kleine naalden in mijn armen, benen en zelfs gezicht worden geprikt. Auch.
El Nido, wat heb ik je misdaan?
Weg uit El Nido
Na een week is het hoog tijd om te vertrekken. Mijn reisgenoot en ik besluiten een meerdaagse boottocht naar Coron te boeken. Het is tijd om dit fantoomparadijs achter ons te laten en écht te gaan genieten.
Daar zijn de Filipijnse weergoden het – natuurlijk – niet mee eens.
Nog 3 extra dagen zit ik vast in El Nido; een dorp waar een gebrek aan slaapplaatsen is, waar ik niets durf te eten en waar de WiFi om te huilen is. En wanneer het regent, de sfeervolle straten veranderen in modderwegen en de boten niet meer vertrekken lijkt het ineens voor niemand meer zo paradijselijk.
Hoewel de rechtstreekse boot naar Coron voor de komende dagen is volgeboekt krijgt de lieve manager van Bulskamp Inn het voor elkaar om nog een plekje voor me te regelen. Binnen 5 minuten heb ik mijn backpack ingepakt en ren ik door de straten van El Nido om wat fruit te halen voor de 7-uur durende boottocht. Mocht je me ooit zien rennen in het openbaar: dat doe ik dus alleen als ik mijn bus, trein of boot absoluut niet wil missen.
Eenmaal aan boord gooi ik mijn backpack op de grond en ik plof ernaast. Iedere meter op de boot is gevuld. Het is een wonder dat ik nog mee mocht. Een enkeling kijkt me verbaasd aan, maar de meeste mensen focussen zich al snel op de golven die hard tegen de boot slaan. Ik doezel weg, op het ritme van de golven. Wegdromend over een nieuw avontuur.
Moraal van het verhaal?
Ik weet dat er ongetwijfeld mensen zijn die dit artikel met verbazing of irritatie lezen, omdat zij een geheel andere ervaring met El Nido in de Filipijnen hebben. Ik wil ook helemaal niet zeuren of je afraden om naar El Nido te gaan. Maar ik denk dat het wel goed is om te realiseren dat deze plek de laatste jaren ontzettend opgehemeld is, waardoor de verwachtingen torenhoog zijn. En mijn ervaring met torenhoge verwachtingen is dat ze vaak niet kunnen worden waargemaakt, waardoor je zo’n plek vooral teleurgesteld zult verlaten.
PS. Kijk hééél goed uit met het eten. Ik ben niet de enige die voedselvergiftiging gehad. Sterker nog: de helft van de reizigers die ik sprak in de Filipijnen heeft het gehad in El Nido (er was in de Azië Backpackers Facebookgroep zelfs een keer een poll om te checken hoe veel mensen hier last van hebben gehad).
Aanraders: we hebben heerlijk gegeten bij het Italiaanse restaurant Trattoria Altrove. Houd er rekening mee dat hier bijna altijd een rij staat. Daarnaast kun je prima burgers, dumplings en yoghurt eten bij het Oekraïense restaurant Odessa Mama.
Overnachten in El Nido
Allereerst: regel je accommodatie in El Nido ruim op tijd! Ik houd zelf helemaal niet van plannen, maar je zult merken dat met name slaapzalen al weken van tevoren volgeboekt kunnen zijn. De populariteit van El Nido stijgt, maar het aantal accommodaties groeit niet zo snel mee. Dit zijn mijn 3 aanraders:
1. BaleCabugao Cottages
Een fijne accommodatie buiten het centrum van El Nido is BaleCabugao. Deze accommodatie ligt weliswaar buiten het centrum van El Nido (tricycle nemen of half uur wandelen), maar wel met een prachtige ligging dicht bij het strand. Vanaf het restaurant – waar iedere ochtend gratis ontbijt wordt geserveerd – heb je een mooi zicht op het water. De gemeenschappelijke ruimte is fijn en de kamers zijn prima. De WiFi hier is belabberd, maar dat is eigenlijk in bijna heel El Nido zo. Een aanrader als je veel tijd aan het strand wilt doorbrengen en van de rust wilt genieten.
2. Bulskamp Inn
Deze accommodatie is wat mij betreft de absolute aanrader voor El Nido! Een centrale ligging in het centrum van El Nido, vriendelijk personeel, schone en betaalbare kamers, hangmatten én de beste WiFi van het dorp. Ze hebben hier alleen 2-persoonskamers, dus als je alleen reist moet je nog wel even een gezellig reisgenootje zoeken om de kamer mee te delen óf wat meer geld betalen om er alleen te slapen.
3. Spin Designer Hostel
Zelf kon ik hier dus niet meer slapen omdat het al was volgeboekt, maar ik hoor alleen maar goede verhalen van reizigers die hier hebben geslapen. Het is weliswaar duurder dan wat je gewend bent te betalen voor een slaapzaal, maar ja… Alles in El Nido is duur. Je ligt hier wel erg relaxed, de sfeer is fijn en de WiFi is top. Wel op tijd boeken, want bij aankomst is alles waarschijnlijk al vol.
Booking.comWiFi & bereikbaar zijn in El Nido
Misschien voor sommige mensen niet belangrijk, maar in El Nido kun je vaak niet eens je e-mail of Facebook openen. Niet echt een goede plek voor een digital nomad hè? Wil je toch zo nu en dan bereikbaar zijn? Dan zou ik aanraden om een lokale simkaart te kopen. Ik heb een simkaart van Smart gekocht bij zo’n kleine lokale supermarkt. Haal trouwens ook gelijk een Smart opwaardeerkaart voor een paar euro. En er zijn een aantal accommodaties met goede WiFi, waaronder Bulskamp Inn en Spin Designer Hostel. In de meeste restaurants wordt weliswaar WiFi aangeboden, maar deze is zo belabberd dat je niet eens Whatsapp kunt openen. Delinido Coffee House is een van de weinige plekken waar de WiFi oké was.
Nou ben ik natuurlijk ook wel benieuwd naar jullie ervaringen met El Nido. Of misschien heb je nog wel tips voor anderen die naar El Nido gaan. Ik zou het erg leuk vinden als je het hieronder in een reactie achterlaat. En als je geen genoeg kunt krijgen van de Filipijnen, kun je ook de andere verhalen lezen. Over het idyllische eiland Siquijor bijvoorbeeld, of het zwemmen met schildpadden bij Apo Island.
In dit artikel vind je affiliatelinks. Meer informatie over affiliate vind je hier.
Ik kan me je nare gevoel bij El Nido heel goed voorstellen, zo’n voedselvergiftiging is niet mals.. Je ervaringen met de tours klinken ook niet al te best, maar je hebt er nog wel een paar fantastische plaatjes van weten te schieten. Ik ga het in december zelf ervaren, ben benieuwd hoe ik het ga vinden. Zal m’n accommodatie in ieder geval snel reserveren 😉
Het is natuurlijk een persoonlijke ervaring, maar veel mensen die ik in Coron tegenkwam zeiden dat ze eigenlijk ook een beetje teleurgesteld waren door El Nido. Maar ik ben erg benieuwd wat je ervan vindt 🙂 Ik vond Bulskamp Inn echt een aanrader om te overnachten als je met z’n tweeën bent! 😉
Wat een pech heb je gehad zeg! El Nido lijkt me een prachtige plek en je foto’s zien er ook prachtig uit, maar ik kan me voorstellen dat het tegenvalt als je hele hoge verwachtingen hebt. Dat hadden wij bij Perhentian Kecil, wat een tegenvaller was dat. Terwijl we van Perhentian Besar juist niets verwachtten en wat vonden we geweldig. Ik zou toch graag een keer naar El Nido gaan, maar dan proberen geen extreem hoge verwachtingen te hebben en geen voedselvergiftiging te krijgen
Haha ja de voedselvergiftiging verergde m’n mening natuurlijk wel, maar anders was ik denk ik alsnog wel teleurgesteld. Mensen zijn zó lyrisch over de plek, terwijl ik Coron Island eigenlijk mooier en beter behouden vond qua natuur. 🙂 Ik heb die plekken even opgezocht en ze zien er inderdaad fantastisch uit! Maar zo zie je maar weer: foto’s kunnen je ook misleiden haha.
Oh jeetje wat een ervaringen weer! Echt hoeveel pech kun je hebben in een week op een tropisch strand 🙁 En dan ook nog in glas staan… Ik ben er nooit geweest, maar je foto’s zien er wel prachtig uit! Mocht ik er ooit eens in de buurt zijn dan zal ik je advies zeker meenemen!
Haha ja hè, op sommige plekken trek ik het volgens mij gewoon aan… X.X Maar ondanks al de pech vond ik de Filipijnen in general wel fantastisch!
Wat een pech zeg. Ik ben ooit goed ziek geweest in Indonesie…dat wil je echt niet op een reis. Op je foto’s ziet het toch echt wel een beetje uit als een paradijs…zonder wifi dan wel…
Hoeveel pech kan een mens hebben!? Heel jammer dat dit je ervaring is van El Nido! Ik vond het er geweldig! Beide geen voedselvergiftiging en gewoon overal gegeten (en dat terwijl ik echt een heeel erg zwakke maag heb). En ook hostel hebben we niet vooraf geboekt en iets super chills gevonden toen we aankwamen 🙂 Wij hebben ook tour A gedaan, maar geboekt met 4 andere baclpackers en dus geen echte tour. We vetrokken eerder uit El Nido dan alle andere boten en hadden de secret lagoon helemaal voor ons alleen. Het kan wel heel mooi zijn dus! En tsjah, als digital nomad kun je beter niet naar El Nido idd.. Eens 😀
Haha ja mensen vonden het ook al vreemd, want ik heb juist een hele sterke maag (volgens mij gaven mijn ouders mij vroeger sambal en andere pittige gerechten als baby ;p). Toen ik daarna in Coron was vond ik dat echt een verademing. De natuur was daar minstens zo mooi, maar het koraal was nog niet helemaal verwoest en het was qua boten daar een stuk rustiger dan in El Nido. In de Filipijnen hoorde ik wisselende meningen over El Nido, maar goed om te horen dat het jullie wel goed is bevallen! 🙂
Aah wat een ellendig verhaal zeg! Je foto’s zijn prachtig, maar dat zegt dus niks. Kan me voorstellen dat je op El Nido niet kon genieten, met een voedselvergiftiging achter kiezen en stuk glas in je voet. En dat gebrek aan wifi… Als kers op de fantoomparadijs-taart 😉
Ben er 20 jaar terug geweest en toen was het een vuilnisbelt . Strand viel tegen. Aankomst met de boot vanuit port Barton was prachtig. Voedselvergiftiging heb ik gehad in Port Barton daarom daar paar dagen moeten blijven maar onderweg naar El Nido zeeziek. Toch was het mijn mooiste vakantie ooit. Ik was onlangs in Sri Lanka en dat viel mij dus tegen. Idd misschien teveel gezien of te hoge verwachtingen. Reis ze
Jammer om te horen dat het 20 jaar geleden ook bij jou tegenviel in El Nido (maar dat de rest van de reis gelukkig wel geweldig was). Port Barton ben ik jammer genoeg niet geweest, maar ik weet zeker dat ik nog een keer naar de Filipijnen zal gaan. Fantastisch land! 🙂
Oh neeeeeeee, wat een dag had jij bij Tour A! Ik had ook een naar gevoel bij het (overal en veel) lezen over El Nido en wij hebben uiteindelijk Palawan geskipt op onze trip door de Filipijnen. Ik wil er echt wel eens een keer naar toe, en dan wil ik gewoon fijn alle leuke, gezellige plekjes gaan ontdekken.
Ondanks dat het geen fijne reiservaring voor je was, vind ik wel dat je prachtige foto’s hebt gemaakt! En die mooie natuur is waarschijnlijk de reden waarom mensen zo laaiend zijn over El Nido?!
Ja de natuur is daar prachtig, maar ik vond het erg jammer dat het zó onwijs druk was (in januari/februari) en dat er veel dood koraal was door alle boten die daar dagelijks komen. Ik vond Coron Island daarentegen juist wel weer geweldig. Dezelfde mooie natuur, maar een stuk rustiger. Maar ik denk eerlijk gezegd dat als je 2-3 weken hebt ik mensen eerder naar de Visayas zou sturen, is toch een stuk diverser. ;p
O Nee, wat een pech zeg. Op alle fronten. Hopelijk ervaren wij het over een paar dagen anders, maar het is wel fijn dat ik mij nu mentaal anders kan voorbereiden. De foto’s zijn overigens wel plaatjes!
Wat een pech! Ik ben er nooit geweest, maar heb inderdaad voornamelijk positieve verhalen gehoord over El Nido! Het is goed dat bij deze mijn verwachtingen een beetje bijgesteld zijn! Wel leuk om zo’n eerlijk verhaal te lezen, als je alleen de foto’s gepost had had het er paradijselijk uitgezien!
Ja El Nido is nog steeds erg leuk en veel mensen zijn er laaiend over, maar persoonlijk vind ik dat er andere plekken in de Filipijnen zijn die meer lof verdienen. Coron Island vond ik bijvoorbeeld ook fantastisch: ook van die indrukwekkende rotsen, maar het koraal is een stuk gezonder en het is iets rustiger qua boten en mensen. Maar het was in ieder geval een goede les voor me dat ik niet té hoge verwachtingen moet hebben van plekken, dan kan het alleen maar verrassen. 🙂