Die keer dat ik werd aangehouden vanwege een mango in de Filipijnen
Palawan is een van de mooiste plekken in de Filipijnen, maar de wegen zijn voor iemand die snel reisziek wordt niet ideaal. De reis van Puerto Princesa gaat lang en pittig worden: zo’n zes uur in een klein busje, scheurend over smalle weggetjes in de bergen en door vele haarspeldbochten. Een van de manieren hoe ik reisziekte altijd probeer tegen te gaan is het eten van fruit. Maar als ik wist dat de mango die ik in Puerto Princesa kocht problemen zou geven had ik deze beter kunnen laten liggen.
“Heeft iemand een mango bij zich?”
Onze chauffeur Saltee is een man van weinig woorden, maar dat vind ik deze keer eigenlijk wel prettig. Van praten word ik alleen maar sneller misselijk. Zijn muzieksmaak is iets minder prettig; het varieert van Griekse volksmuziek tot de zwoele klanken van de Backstreet Boys. Dus al snel besluit ik om mijn eigen muziek te luisteren.
Het eerste deel van de route verloopt vlekkeloos, al heb ik inmiddels wel een korte plaspauze nodig. Alsof mijn gedachten door het universum worden gehoord stopt het busje. Een man schuift de deur open. In eerste instantie denk ik dat hij iets probeert te verkopen, dus ik besteed er geen aandacht aan. “Heeft er niemand mango’s bij zich?”, roept de man nog een keer.
Dan zie ik buiten een groot bord met een mango en een rode cirkel eromheen. PROTECT THE PHILIPPINE MANGO INDUSTRY. O shit. “Ja, ik heb er één”, schreeuw ik net voordat hij de deur dicht wil schuiven. Een paar seconden kijkt hij me controlerend aan. Ik word nerveus van zijn doordringende blik.
“Oké. Je mag deze slechte mango niet importeren. Laat de mango hier achter of eet hem hier direct op.”
Mango problemen in de Filipijnen
Ik vind het geen drama om de mango achter te laten, maar nu we toch zijn gestopt kunnen we er net zo goed een korte pauze van maken. Ik kijk de chauffeur vragend aan. Volgens mij heeft hij nog niet eerder meegemaakt dat iemand een mango probeert mee te ‘smokkelen’, want hij kijkt vragend terug.
“Mango. Hier opeten?”.
Met Steenkolenengels kom je vaak een stuk verder in het buitenland dan met mooie Engelse zinnen waar Shakespeare jaloers op zou zijn geweest. Met wat gebarentaal laat hij weten dat het oké is om even te stoppen. Hij pakt zijn pakje Marlboro van het dashboard en stapt snel uit. Waarschijnlijk is ook hij toe aan een pauze.
Bij een geïmproviseerd kantoortje – dat bestaat uit een paar aan elkaar getimmerde houten planken – snijd ik de mango open. De controleur wuift met een formulier. Of ik deze even wil ondertekenen. Nou heb ik inmiddels genoeg reiservaring dat ik weet dat ik niet zomaar overal mijn handtekening op moet zetten. Ik heb weinig zin om op de Blacklist van de Slechte Mango Importerende Reizigers te komen staan. Wat als ik straks het land niet meer mag verlaten vanwege één mango?
Slechte mango’s
“Je krijgt echt geen problemen, I promise.”
Ik houd soms van overdrijven. Natuurlijk zou ik niet worden meegesleurd naar een politiebureau en in de gevangenis worden geplaatst voor één mango. Maar ik voelde me wel degelijk even een misdadiger toen ik vragen moest beantwoorden en formulieren moest tekenen, allemaal om die ene mango die ik “stiekem” wilde importeren. Schijnbaar mogen mango’s in de Filipijnse provincie Palawan wel van noord naar zuid worden vervoerd, maar andersom niet. “Die mango’s zijn ziek, er zitten beestjes in”, legt de controleur doodleuk uit.
Fijn, dat vertelt ie net nadat ik die mango achter mijn kiezen heb.
Heb je mijn andere verhalen over de Filipijnen al gelezen? Bijvoorbeeld over het veelzijdige Dumaguete of het pittoreske Siquijor!
Whaha hilarisch! Die laatste zin ook, heerlijk mango eten Wat een bijzondere regeling trouwens. Nouja je hebt in ieder geval zonder problemen het land kunnen verlaten haha
Ja best maf om een keer mee te maken. En dan tegen mij zeggen dat ik die mango het beste daar ter plekke op kan eten, om vervolgens te vertellen dat die mango niet oké is :’)
Hahaha, hier moet ik toch stiekem wel erg om lachen. Hier denkt toch geen mens over na? Aardig ook dat hij dat van de beestjes zei toen je hem al op had… Het kan erger trouwens, zag laatst bij “border security” een man in NZ die 400 dollar boete kreeg vanwege een vergeten sinaasappel. Toen krabbelde ik ook even achter mijn oren.
Hahaha ja hè! Ik weet niet of ik die mango nog had opgegeten als die het iets eerder had verteld. ;p Dat verhaal van die man in Nieuw Zeeland is trouwens ook wel heftig, dan kom ik er nog goed vanaf!
Hahaha, dat einde. Wat een leuk verhaal. Ik wist het ook echt niet en ik kan me heel goed voorstellen dat je echt even dacht ‘Oh, shit!’ Terwijl je je van geen kwaad bewust was.
Bizarre situatie, maar wel een mooie anekdote.
Haha ik had ook nog nooit eerder van een mango-politie gehoord (en mijn mede-reizigers volgens mij ook niet), maar het is gelukkig goed afgelopen. En het zorgt altijd wel weer voor een leuke anekdote ja! 😉
Haha, dat hadden wij ook bijna voor (maar weet niet meer waar, maar niet op Palawan)! Je mag dus geen mango’s “transporteren” tussen zones, raar regeltje he. 🙂
Nee, de mangopolitie daar in de Filipijnen is best streng hè? Weet ook niet wat er was gebeurd als ik op dat moment sliep (wat regelmatig is) en ik die mango dus wel had meegenomen.. ;p
Hahah hier moest ik wel even om lachen, wat apart dit. Heeft de mango alsnog gesmaakt?
Haha de mango was hartstikke lekker, al moet ik wel toegeven dat het een beetje in mijn maag ging rommelen toen ik dat over die beestjes hoorde… :’)
Hahaha, wat een verhaal. ben wel in de Filipijnen geweest, maar het mysterieuze mangoverhaal hoorde ik nooit eerder. Geweldige anekdote om op volgende reizen te vertellen.
Haha ja hè? Ik weet ook niet waar die mangopolitie ineens vandaan komt. Misschien is het iets tijdelijks? Lotte (hierboven) zei ook al dat ze het ergens in de Filipijnen was tegengekomen.
Hier heb ik echt hard om moeten lachen – sorry. Maar wat een rare regel. Achter had hij idd ook wel eerder kunnen vertellen dat er in de mango beestjes zitten ieuw. Hopelijk heb jij er geen last van gehad.
Haha nee de mango smaakte goed, maar toen ie dat vertelde dacht ik wel even: had je dat niet IETS eerder kunnen vertellen? Het kriebelde vervolgens wel in mijn maag haha ;p
Dat je niet overal Durians mag meenemen wist ik, maar mango’s zijn nieuw voor me!
Lekker. Mango.
Haha ja voor mij was dit ook nieuw! Op een Aziatisch vliegveld heb ik eens een bordje gezien waarop stond dat je geen durian het vliegtuig in mocht nemen. En een paar borden later pas dat wapens zoals messen en pistolen ook niet waren toegestaan.. :’)
Hahahhaha oh jeetje! Wat grappig dat hij je pas achteraf verteld van de “zieke” mango’s! Ondanks dit verhaal, ik bedoel ik zou nooit zoiets illegaals doen als mango’s smokkelen ;-), lijken de Filipijnen me echt een fantastisch land om doorheen te reizen.
Ja de mangopolitie had me te pakken hoor, grootste crimineel van het land ;p Maar de Filipijnen zijn inderdaad prachtig en de mango’s zijn over het algemeen ook heerlijk haha ;p
Wat een heerlijk reisverhaal dit! 😀
Je komt de gekste dingen tegen tijdens het reizen hè? 😉
Mag je geen mango meenemen? Hahah, daar heb ik echt nog nooit van gehoord! Gelukkig hoefde je niet te blijven! En altijd fijn dat ze vertellen dat de mango’s ziek zijn, net als je hem achter de kiezen hebt 😉
Nee blijkbaar mogen mango’s niet tussen bepaalde zones in de Filipijnen worden verplaatst, omdat sommige bacteriën hebben. Fijn dat ik die dan nog wel van die man mocht opeten hè haha? ;p
Niet ziek van geworden hoop ik? Wat een gedoe joh. Zou het echt zo anders zijn als je de mango in de andere richting met je mee neemt? 😉
Geen idee of ik ziek ben geworden van die gekke mango, maar ik kreeg twee dagen later wel voedselvergiftiging. Maar dat kreeg iedereen in El Nido, dus waarschijnlijk/hopelijk had de mango daar niets mee te maken haha. Al begon het wel te kriebelen in m’n buik nadat die man dat zei ;p
Jezus Jes…wat een verhaal!! hahahaha Ik kom niet meer bij :-p Je zal maar met jou in dat busje hebben gezeten, das toch super kut hahaha
Haha fijn dat ik jou ook weer een goede lachbui (/buikspiertraining) heb kunnen bezorgen Sig :p Er zaten wel een paar mensen met mij in dat busje, maar die waren volgens mij allang blij dat ze ook even de benen konden strekken en naar de wc konden 😉
Oooh, echt fijn ook die laatste reactie van die man! Wij hadden het hier in Australië een tijdje geleden. Naar South Australia mag je ook geen verse groenten en fruit vervoeren vanwege eventuele fruitvliegjes. Moesten we onze komkommer en tomaten weggooien…
Ergens snap ik zulke regels wel, maar we stonden in the middle of nowhere waar alleen enkele houten hutjes en een gigantische groep politie-agenten aanwezig waren. Beetje maffe ervaring ;p Mochten jullie de komkommer en tomaten niet meer opeten? ;p
Haha, hilarisch verhaal. En de ‘Blacklist van de Slechte Mango Importerende Reizigers’ ook 😉
Haha bedankt Nathalie. En ja die formulieren invullen voelde een beetje maf, maar gelukkig mocht ik de Filipijnen verlaten zonder gekke vragen over mango’s! 😉